Urodziny Wojta

Dawno nie pisałam, ale składało się na to wiele rzeczy. Dostęp do kompa mam tylko wieczorem - a niektóre wieczory są dla mnie nadal bardzo krótkie, bo usypianie Idy wygląda bardzo różnie. Echhhh. Teraz znów jest środek nocy.

To w skrócie:

Chmiele wyjechali na ślub do Polski, więc na kilka dni, w tym urodziny Wojta zostaliśmy sami. Jako, że do sklepów mam tu kawałek, a nie posiadamy wózka musiałam urodzinowe zakupy rozłożyć na kilka części. M.in. dwukrotnie szłam z Idą na rękach ok 40 minut w jedną strone do centrum handlowego po prezent dla Wojta. Jednego dnia po lewy but, drugiego po prawy ;-) Żartuję.... za pierwszym razem okazało się, że moja karta jest za stara i nie działa ani w tamtejszym bankomacie, ani w sklepie, więc wróciłyśmy z niczym... Ida pojeździła schodami ruchomymi, pooglądałysmy jak pracują mega suwnice w portowej fabryce i tyle. Drugiego dnia zakupy udały się lepiej.

Centrum handlowe, w którym byłyśmy leży nad rzeką, zaraz obok niego są budynki mieszkalne, bardzo różne. m.in. ten dziwny i chyba ogólnie rzecz biorąc brzydki blok z rządkiem "ogródków" nad samym kanałem. Ciekawa jestem czy miewają tam smrody i komary, a także ile razy ktoś wypadł przed barierki i się topił w szlamie ;-)

przerwa na oglądanie ryb i "piciu"

w piątek kiedy Wojto wrócił z pracy poszliśmy na plac zabaw i Ida oprowadzała Wojta po najwiekszych atrakcjach

nie zgadza Wam się ilość nóg?! nie zapomnijcie, że Misiu był z nami ;-) to te nogi w różowych sandałkach

Ida pięknie udaje, że śpi

w sobotę tajniacko piekłyśmy z Idą babeczki  - niestety z paczki. Świnka Peppa (świetna bajka!) i babeczki w błotniste kałuże...

potem robiłyśmy kartkę z życzeniami.

a jak baby wystygły to robiłyśmy na nich kałuże i przyklejałyśmy cukrowe Peppy

a jak Wojto wrócił z pracy poszliśmy na spacer w zupełnie inne miejsce niż zwykle i tam Wojto zdmuchiwał świeczkę z babeczki, jeździlismy na linach, huśtalismy się a Ida znalazła nawet pieniążka ;-)

odległości pokonały Idę

a po powrocie Wojto dostał kartki i prezenty (w tym jeden zestaw od Chmieli, którzy zostawili wszystko w ukryciu przed swoim wyjazdem)

Wojto się chyba nie spodziewał butów jako prezentu... ale wiem, że mu się bardzo podobały, a nie miałam ciekawszego pomysłu. Chciałam opakować je w 35 warstw, ale Ida tego dnia nie spała, więc.... udało się tylko w kilkanaście. Mimo tego, Wojto i tak miał dosyć odpakowywania... ;-)

a to od Chmieli : długopis "stary człowiek" i kubek